నిన్ను చూసినప్పుడల్లా...

నేటినిజం ‘సాహితీకెరటాలు’ 28 ఫిబ్రవరి 2018

నిన్ను చూసినప్పుడల్లా

‘అంధ’కారాన్ని జయించడానికి 
ఓ ఆయుధమేదో నాచేతికొచ్చినట్లనిపిస్తుంది

నిన్ను చూసినప్పుడల్లా
దారితెలియక వేలాడే ఆ వెలుగు రేఖలకు దారి చూపే
నీ వైట్ కేన్ ( లాంగ్ స్టిక్ ) లో 

నీనిలువెత్తు ఆత్మవిశ్వాసం నాకో కొత్త విశ్వాసాన్నిస్తుంది

నీకు నేనెవరో తెలియకూడదనుకొంటూ
ముద్దిస్తానా...!
అయినా నువ్వేమో వెంటనే

నాకో ఆత్మీయ 'గుర్తింపు' కానుకనిచ్చేస్తావు
అది నన్నెంత సంభ్రమాశ్చర్యాలతో ముంచేస్తుందో!
అప్పుడు నీతో 
దాగుడుమూతలాడే చిన్నపిల్లాడ్నైపోతుంటాను!
నీ కళ్ళు వర్షించే ఆ ఆనందంలో నేనూ మురిసిపోతుంటాను.
కరెంట్ పోయినప్పుడల్లా
నీదగ్గరకొచ్చి బ్రెయిలీ నేర్చుకోవాలనిపిస్తుంది.
హీరో ఫొటో చూసినప్పుడల్లా
నీ నల్లకళ్ళజోడు నేనూ పెట్టుకోవాలనిపిస్తుంది
ఒకరంగేమో భయపెడుతుంది
మరొకరంగేమో బుజ్జగిస్తుంది
ఇంకోరంగేమో మనసంతా ఏదేదో

చిందరవందర చేసేస్తోంటుంది
పగలు కనిపించిన దృశ్యాలు
రాత్రి కలల్లోనూ కలవరపెడుతుంటాయి
వీటిని జయించడమెలాగో
ఆ రహస్యోపనిషత్తుని 

నీ నుండే తెలుసుకోవాలనిపిస్తుంది!

నువ్వు నాకెదురుపడినప్పుడల్లా
నన్ను నేను తడుముకున్నట్లుంటుంది
నువ్వు నాకెదురుపడినప్పుడల్లా
దేవుడూ సైన్సు 
ఒకర్నొకరు ఓడిపోయిన ముఖాల్ని 

 ఎదురెదురుగా బెదురు బెదురుగా

చూసుకుంటున్నట్లే ఉంటుంది
నిన్ను చూసినప్పుడల్లా
తనలో తానై ఘోషించే 
ఆ భాషలో వినిపించీ వినిపించని 
ఆ ధ్వనులయ్యే

సాగరమంతా ఈదుతున్నట్లే ఉంటుంది
అది సంతోషకెరటమో
అది విషాద వికటాట్టహాసమో 
ఒకదానివెనుక ఒకటిగా
ఒకదానిపై మరొకటిగా 
ఒకదానితో మరొకదాన్ని విడదీయలేని జీవితమేదో

సవాలు చేస్తున్నట్లే ఉంటుంది!

ఆ దేవుడెప్పుడైనా నాకెదురైతే
నీ నిలువెత్తు ప్రశ్నల శిఖరాన్నై
అతడ్ని నేనే ఢీకొనాలనుంది!
ఇంతకాలం నువ్వు కోల్పోయిన 
వసంతాన్నంతా వడ్డీతో రాబట్టాలనుంది.
-దార్ల వెంకటేశ్వరరావు

15 అక్టోబర్ 2017
(మా పరిశోధక విద్యార్థులు డా.రాజేందర్, డా.బాలిరెడ్డి ...ఇద్దరూ డాక్టరేట్ పట్టాలను స్వీకరించిన సందర్భంలో  జరుగుతున్న అభినందన సభ, మరియు 15^th October White Cane Day సందర్భంగాను ఈ కవిత...)